മരണം:
മാനുഷിക നന്മ തിന്മകളുടെ കണക്കുപുസ്തകം. എന്ന്നു നമ്മള്‍ (പാവം മനുഷ്യര്‍) ചിന്തിച്ചു വെയ്ക്കുന്നു. മനുഷ്യന്‍ എന്നാല്‍ പുനര്‍ജ്ജന്മം  നേടുന്നവന്‍ എന്ന സ്വാത്തിക ചിന്ത അവന്‍റെ മസ്തിഷ്ക ചുരുളുകളില്‍ കലങ്ങികിടക്കുന്നു. ജനനം മരണത്തിന്റെ മുന്നോടി ആണെന്ന് പറഞ്ഞത് എന്തായാലും ഞാന്‍ അല്ല. മരണം എന്നത് ഈ പ്രപഞ്ചത്തില്‍ നിന്നു നമുക്കുകിട്ടുന്ന പാപമോക്ഷം മാത്രമാണ്. അല്ലാതെ പുനര്‍ജനിക്കാന്‍ വേണ്ടി നല്‍കുന്ന ഒരു ഇടവേള അല്ല. അങ്ങനെ ആയിരുന്നു വെങ്കില്‍ ഈ നാട്ടില്‍ മരണങ്ങള്‍ സംഭവിച്ചാല്‍ എന്തിനു കരയണം. എന്തിനു വിഷമിക്കണം. പണ്ട് ദൈവം ഒരാളോട് ചോദിച്ചു "നിങ്ങള്ക്ക് സ്വര്‍ഗത്തില്‍ പോകാന്‍ ആഗ്രഹമുണ്ടോ? എന്നാല്‍ നിങ്ങള്‍ മരിക്കാന്‍ തയ്യാറാകൂ" ഇത് കേട്ടാല്‍ നമ്മള്‍ ഒക്കെ ചിന്തിക്കും സ്വര്‍ഗത്തില്‍ പോകാന്‍ മരിക്കണം അയ്യോ നമ്മുക്ക് കഴിയില്ല വേണമെങ്കില്‍ മരിക്കുന്നതിനു മുന്‍പ് ഇവിടം സ്വര്‍ഗം ആക്കി തരൂ ദൈവമേ എന്നാണ് നമ്മുടെ policy . വാക്കുകളില്‍ മാത്രം ഒതുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ആത്മീയത നമ്മള്‍ എല്ലായ്പ്പോഴും ഉപയോഗിക്കരുല്ലതാണ് . നിങ്ങള്‍ പ്രണയിക്കുന്നുണ്ടോ? ആ പ്രണയം നിങ്ങള്‍ നിങ്ങളെതന്നെയോ അതോ മറ്റാരെയോ ?
പ്രണയം എന്നാല്‍ എന്താണന്നു നിങള്‍ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ ഒരുതരത്തില്‍ പ്രണയവും മരണവും ഒരു നാണയത്തിന്റെരണ്ടു വശങ്ങള്‍ മാത്രമാണ്. ഞെട്ടണ്ട!!!!! കാരണം നിങ്ങള്‍ കരുതുന്നതുപോലെ പ്രണയം എന്നത് ഒരു  ആണ്‍കുട്ടിക്ക് അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു പെണ്‍കുട്ടിക്ക് മറ്റൊരാളോട് തോന്നുന്ന പ്രണയമല്ല. അത് പ്രണയം നിങ്ങള്‍ നിങ്ങളെ തന്നെ യാണ് പ്രണയിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങള്‍ പ്രണയിക്കുന്ന ആളെ നിങ്ങള്ക്ക് തന്നെ കിട്ടണം അല്ലെങ്കില്‍ സ്വന്തമാക്കണം എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നത്.
പ്രണയമെന്നാല്‍ വികടമായ മനസിന്റെ ചിന്താഗതിയെ നല്ല മാര്‍ഗത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നതെന്തോ ആതാണ് പ്രണയം അല്ലെങ്കില്‍ സ്നേഹം.അതിനു മാത്രമേ ആത്മര്തത ഉണ്ടായിരിക്കുകയുള്ളൂ. അല്ലാതെ ഒഎഉ ആണ്‍കുട്ടി പെണ്‍കുട്ടിയെയും, പെണ്‍കുട്ടി ആണ്‍കുട്ടിയെയും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു വിവാഹം കഴിക്കുന്നത് അവര്‍ക്ക് മറ്റൊരലോടുള്ള പ്രണയം കൊണ്ടല്ല മരിച്ചു അവര്‍ക്ക് അവരോടു തന്നെ ഉള്ള പ്രണയ സ്വാര്‍ത്ഥത കൊണ്ട് മാത്രമാണ്.
അപ്പോള്‍ പ്രണയം nashttapedumbol

Comments

Popular posts from this blog

മൊബൈല്‍ ക്യാമറകളും ഇന്നത്തെ തലമുറയും